Satyrycy, autorzy tekstów kabaretowych, konferansjerzy. Mistrzowie kabaretu lub po prostu - jak to się wtedy mówiło - "kabareciarze": Marian Hemar - poeta i kompozytor najpiękniejszych piosenek XX wieku. Fryderyk Járosy - reżyser i maestro kabaretu. Polonus humoris causa, Austriak, który czuł się Polakiem.
Nie mają należnego sobie miejsca ani w kanonie literatury, ani w historii. Kochali i byli kochani. Przez kobiety i przez publiczność. Czy pamięć o nich wciąż trwa? Kolejne pokolenia nucą piosenki Hemara: Wspomnij mnie!, Chciałabym, a boję się!, Ten wąsik, ach, ten wąsik, Upić się warto... Czy wiedzą, kto i kiedy je napisał? Kim byli Marian Hemar i Fryderyk Járosy, którzy podbili Warszawę? Jak trafili do stolicy? Jak przebiegała ich kariera? Co się z nimi działo w czasie drugiej wojny światowej? Czemu tak odmiennie potoczyło się ich życie na emigracji?
Autorka odsłania zaskakujące fakty z ich życia, często niełatwą prawdę, m.in. o zawiedzionych miłościach, zdradach, podwójnym życiu, nawet bigamii, plagiatach, trudnych negocjacjach z pracodawcami... i coraz bardziej szorstkiej przyjaźni. Kreśli również portrety gwiazd ówczesnej estrady (a często i kobiet ich życia): Hanki Ordonówny, Marii Modzelewskiej, Stefci Górskiej, Zosi Terné, Miry Zimińskiej... A także - jakże dramatyczny ~ obraz życia powojennej polskiej emigracji w Londynie.
UWAGI:
Bibliogr. s. 356-358.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Zwracano się do niego jak do króla. Miał też inne filmowo-sceniczne uniformy. Jak chociażby słynnego Brunnera ze Stawki większej niż życie. Warszawiak mieszkający w Łodzi, żołnierz minionej wojny, malarz, piosenkarz, kompozytor. Wciąż czekając na rolę życia - czy się jej doczekał?
Z wrodzonym poczuciem humoru i dystansem przyjmował koleje aktorskiego losu i popularność. Tak jak wziął na siebie niezwykle odpowiedzialną rolę pierwszego, polskiego, filmowego czarnego charakteru, co kłóci się z jego usposobieniem. Czy można mieć pretensje do widzów, że zapamiętali go takim właśnie?
Teraz, z dystansu dziewięćdziesięciu lat, opowiada o swoim życiu, karierze, która nie ma końca. O szczęściu podążania za własnym marzeniem i ufności w numeryczny talizman - liczbę trzy.
Jest zresztą więcej powodów, dla których warto sięgnąć po Moje trzy po trzy. Jakie? Warto to sprawdzić samemu.
UWAGI:
Na s. red. błędny ISBN. Filmogr. s. 328-332.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Ona przyciągała wzrok oryginalnymi strojami, czasem uszytymi z zasłon okiennych. On nosił się z klasyczną elegancją, był wycofany, zazwyczaj milczący. Hanna i Gabriel Rechowiczowie. Sztuka stanowiła dla nich odskocznię od szarzyzny PRL-u. Tworząc mozaiki i freski, wykorzystywali materiał na pozór nieefektowny - kamienie, potłuczoną ceramikę, bryłki szkła; układali z nich kompozycje zmieniające oblicze Polski Ludowej, jak choćby mozaikę w Domu Chłopa (obecnie hotel Gromada). Minęły lata, Rechowicze odeszli w niepamięć i dopiero niedawno media zachwyciły się ocaloną dokumentacją fresku w warszawskim barze Frykas w Supersamie, zburzonym w 2006 roku.
Książka Cegielskiego - sama w sobie będąca mozaiką - to spacer śladami dzieł zagubionych w czasie, subiektywna historia Polski od lat dwudziestych do dziś, a także historia relacji pomiędzy władzą a artystami. Opowiedziana przez Rechowiczów oraz Andrzeja Wajdę, awangardowy duet KwieKulik, Szymona Bojkę i Abrahama Zemsza.
Próba ocalenia pamięci o Hannie i Gabrielu Rechowiczach jest reportażem, esejem, powieścią biograficzną, w której Max Cegielski rekonstruuje losy swoich bohaterów, a zarazem szuka swoich korzeni.
UWAGI:
Na s. red. ISBN błędnie przypisany książce: 978-83-7747-538-6, ISBN właściwy na obwol. Bibliogr. s. 408-[413].
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Aż do teraz sądziliśmy, że na temat Pablo Escobara, narkotykowego króla wszech czasów, powiedziano już wszystko. Jednak dotychczas wszelkie opowieści pochodziły z zewnątrz, nigdy z prywatnej przestrzeni jego domu.Ponad dwadzieścia lat po zakończeniu polowania na króla kokainy Juan Pablo Escobar przenosi się w przeszłość, by ukazać pełny portret swojego ojca - człowieka zdolnego do niewyobrażalnego okrucieństwa, ale i do nieskończonej miłości względem swoich bliskich.Nie jest to opowieść o dziecku chcącym odkupić grzechy ojca, lecz szokujące spojrzenie na konsekwencje przemocy i ogromną potrzebę pokoju i przebaczenia.
UWAGI:
Na s. tyt. rodowe nazwisko aut.
DOSTĘPNOŚĆ:
Została wypożyczona Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
WYPOŻYCZYŁ:
Nr karty: 002863 od dnia:2023-11-16 Przetrzymana, termin minął: 2023-12-18
Cztery Polki, które wykorzystały szansę daną im przez los, zrobiły światową karierę i dorobiły się niewyobrażalnych fortun. Kobiety piękne i niezależne - ikony swych epok. Pracowite i przedsiębiorcze. Inteligentne i błyskotliwe. By odnieść sukces, potrafiły wiele ryzykować. Miały wizję i wbrew wszelkim przeciwnościom konsekwentnie dążyły do obranego celu. Wymagające, pewne siebie i odważne. Oto intrygująca opowieść o ich życiu i kulisach sukcesu, który nierzadko by był okupiony wielkim wysiłkiem, wyrzeczeniami lub brakiem osobistego szczęścia. - Barbara PIASECKA-JOHNSON, - Helena RUBINSTEIN, - Martha STEWART - Misia SERT
Statecznej żonie kupca Lisie del Giocondo nie wypadało się uśmiechać - jednak Leonardo da Vinci widział w niej "figlarkę". Co wydarzyło się między nimi, że świat do dziś podziwia tajemniczy uśmiech Mony Lisy?
"Nineczko, Ty jedna, a poza tym dupy i ofszem, ale to nie to" - pisał Witkacy do żony. To Nina trzymała go przez lata przy życiu. "Nie opuszczaj mnie, bo się zabiję albo zwariuję". Po jego śmierci nikt nie miał wątpliwości, że tylko ona mogła odwieść Witkacego od samobójstwa.
Gdy Salvador Dali przybył do Ameryki z obrazem Portret Gali z dwoma kotletami na ramionach, dziennikarze rzucili się, by pytać o ten dziwny obraz. - Dlaczego namalował pan żonę z kotletami? - Uwielbiam kotlety i uwielbiam moją żonę - odpowiedział. - Nie widzę powodu, żeby nie malować ich razem.
Niezwykłe osobowości, femmes fatales, muzy. Jaką cenę zapłaciły za nieśmiertelność? Historie kobiet z obrazów są zaskakujące i do bólu prawdziwe. Czasem pełne ciepła. Czasem tragiczne. Zawsze fascynujące.
UWAGI:
Bibliogr. s. 255-261. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Agata Tuszyńska sięgnęła w niebanalny, nowy dla siebie sposób, do mało znanego wątku z życia Schulza. Do jego związku z drohobycką pięknością, nauczycielką Józefiną Szelińską, jedyną kobietą, którą nazywał narzeczoną. Jedyną, do której napisał ponad 200 listów (wszystkie zaginęły), tą, której zadedykował Sanatorium pod Klepsydrą i z którą planował przyszłe życie. Niewiele z tych planów wyszło, niewiele zostało po nich śladów. Bruno, przywiązany do swoich krajobrazów, stylu bycia, pisarskiej samotności, nie znalazł w sobie dość siły, by zostać mężem Juny. Tak jakby Artysta pokonał w nim Mężczyznę. Muza przeżyła Artystę. Żyła po wojnie skromnie, unikała świata literackiego, pozostawała jednak ciągle wierna pamięci Brunona. Przez ponad pół wieku była świadkiem narastania jego pośmiertnej sławy. O tej wierności i o tej sławie jest książka Agaty Tuszyńskiej. Wysmakowana i różnorodna jak apokryf - język dokumentu łączy się tu z literacką fikcją, fakty z fabularnymi domysłami. Mówi o historii Juny i Brunona najwięcej, ile w tej chwili możliwe. Skoro zdani jesteśmy tylko na ślady w czyjejś pamięci, na strzępki wspomnień, urywki listów...
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wybitna neurolożka, specjalistka od chorób psychicznych, Polka mieszkająca w Stanach Zjednoczonych, dowiaduje się, że ma raka mózgu. Choroba rozwija się błyskawicznie. Objawy przypominają schizofrenię i demencję. Wydaje się, że nie ma nadziei dla doktor Lipskiej, która nagle traci kontakt z rzeczywistością. Ale jej pamięć rejestruje wszystko, co wyprawiał jej mózg w okresie choroby. To unikalne doświadczenie: oto wybitna badaczka doświadcza szaleństwa, a jednocześnie jest w stanie zaobserwować, na czym ono polega. Po powrocie do zdrowia tworzy niezwykły zapis podróży do źródeł całkiem odmiennych stanów świadomości. Poruszająca historia doktor Lipskiej jest opowieścią o tym, jak choroba psychiczna zmienia człowieka, jak wpływa na jego osobowość i jak rodzi teorie spiskowe, ale też o tym, jakich pokładów człowieczeństwa nie jest w stanie dotknąć ani zniszczyć. "Relacja Barbary Lipskiej pozwala nam wejść w buty osoby psychicznie chorej, popatrzeć z empatią i zrozumieniem na tych, którym "coś się zdarzyło z ich mózgiem". Joanna Szczęsna, "Książki. Magazyn do czytania"
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
