Królowe rywalki to porywająca opowieść o przebiegłej, żądnej władzy Katarzynie Medycejskiej i wytwornej, namiętnej królowej Margot - matce i córce - których konflikt ukształtował historię XVI-wiecznej Europy. Pochodząca z możnego florentyńskiego rodu Medyceuszy Katarzyna słynęła z makiawelicznej polityki i bezwzględnych ambicji. Dominowała na tronie Francji przez trzydzieści lat, podczas których królestwo było rozdzierane przez starcia polityczne i religijne. Jej najmłodsza córka Małgorzata, powszechnie podziwiana jako jedna z najpiękniejszych kobiet Europy, była upartym, wolnym duchem i jedyną przeciwniczką, której matce nie udało się zastraszyć ani ujarzmić. Pod pretekstem pojednania Katarzyna zaaranżowała małżeństwo żarliwej katoliczki Małgorzaty i jej kuzyna Henryka z Nawarry, przywódcy stronnictwa protestantów. Zaledwie pięć dni po ceremonii zainicjowała brutalną rzeź, podczas której stracili życie wszyscy goście weselni pana młodego oraz przeszło pięć tysięcy protestantów w całej Francji. Małgorzata - zniewalająca, inteligentna i wielkoduszna - stanęła w obliczu przejmującej decyzji, od której zależał los całego królestwa.
UWAGI:
Bibliogr. s. [507]-518. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Kolejny tom cyklu Kulisy wywiadu II RP poświęcony jest operacjom wywiadowczym Oddziału II Sztabu Generalnego/Głównego. Tym razem autor szczególny nacisk położył na sprawy związane z działalnością szpiegowską na kierunku niemieckim przy aktywnym udziale funkcjonariuszy Straży Granicznej. Przebieg granicy polsko-niemieckiej, ustalony podczas konferencji w Wersalu, nie zadowalał żadnej ze stron. Dla Niemców konieczność oddania Polsce fragmentów terytorium Pomorza oraz Górnego Śląska była "pomyłką wersalską". Polacy tę samą decyzję traktowali jako brak szczodrości, a nawet zdradę ze strony wielkich mocarstw. Dzień złożenia podpisów pod traktatem był jednocześnie dniem rozpoczęcia przygotowań do nowej wojny. Wraz z odbudową potencjału sił zbrojnych uaktywniły się służby wywiadowcze. Do walki włączyła się także machina propagandowa. Gazety po obu stronach granicy, by dotrzeć do masowego odbiorcy, stosowały zasadę "Sang a la une", czyli krew na pierwszej stronie. Każde wydarzenie w stosunkach polsko-niemieckich miało być prezentowane ostro, odważnie, dosadnie i bez ograniczeń typowych dla języka dyplomacji.
"Ktoś kiedyś powiedział, że Polacy kochają swoją historię. To nieprawda. Polacy kochają swoje wyobrażenia o historii. A więc mity stworzone dla potomnych ku pokrzepieniu serc. Trzeba niemałej odwagi, aby podjąć próbę ich obalenia. Generał Marian Zacharski najwyraźniej jest człowiekiem bardzo odważnym. Polskie mity historyczne nie tyle bowiem obala, co rozbija je w proch niczym czołg. Pisze historię prawdziwą, bez grubej warstwy szminki i pudru. Bez retuszu. Krwawiąca granica to kolejna książka generała, której przedmiotem jest polsko-niemiecka wojna na tajnym froncie. Na jej kartach możemy przeczytać o triumfach wywiadu II RP, ale również o kompromitujących wpadkach i porażkach. Jest to lektura momentami napawająca dumą, a momentami wywołująca gorycz. Ale zawsze fascynująca." [Piotr Zychowicz]
Zaprzyjaźniliśmy się szybko i chyba serdecznie, kiedy przez kilka tygodni tamtego, pamiętnego dla mnie roku kręciłem się między "chłopakami" z Czerwonych Gitar na próbach i za kulisami, kiedy poznawałem coraz to nowych ich znajomych oraz znajomych znajomych i kiedy szybciej niż chciałem, dostrzegłem coraz większą przepaść dzielącą Krajewskiego i Klenczona. Tak podobni do siebie charakterami, jednakowo samotni w tłumie, to się wzajemnie zbliżali, to gwałtownie od siebie oddalali.
Czy można przyjaźnić się z obydwoma biegunami, z dwiema antypodami? Okazuje się, że można - jeśli tylko umie się słuchać. I rozmawiać. A przynajmniej starać się zrozumieć. I wiedzieć, że taka przyjaźń nie trwa wiecznie.
Seweryna podziwiałem, Krzysztof mnie fascynował. Tak bardzo, że postanowiłem napisać o nim książkę. O frontmanie Czerwonych Gitar, liderze Trzech Koron, amerykańsko-polskim Christopherze.
Biografię Zbuntowanego Anioła, który - jednak! - przeszedł do historii. [D.M.]
UWAGI:
Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Wszyscy znamy księdza Jana Twardowskiego, ale niewiele o nim wiemy. Jaki był naprawdę? Autorka dotarła do nieznanych zapisków księdza Jana. Dzięki nim poznajemy człowieka pełnego sprzeczności. Dlaczego czuł się samotny? Skąd brała się u niego wielka potrzeba przyjaźni z kobietami? Czy wieloletnie kontakty z oficerem SB są rzeczywiście rysą na jego wizerunku? Ksiądz Paradoks to niezwykła historia człowieka, który wymyka się wszelkim schematom. Poznaj jego młodość, początki niezwykłej popularności oraz ostatnie, najbardziej tajemnicze lata jego życia.
"Biografia mężczyzny, który ślubował ubóstwo, czystość i posłuszeństwo. Nuda? Gdybym nie znał autorki, nigdy w życiu nie wziąłbym tej książki do ręki. I to by była największa strata. (...)Porywające! Co za życie! Co za pióro! [Jacek Hugo-Bader]
UWAGI:
Bibliogr. s. 359-364. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Czy dramatyczne życie i tragiczna śmierć uzasadniają trwające do dziś zainteresowanie postacią księcia Jeremiego Wiśniowieckiego? Co było w tym człowieku takiego, że już za życia stał się niekwestionowanym bożyszczem "narodu szlacheckiego"? Dlaczego do dziś postać ta wzbudza tak wiele emocji, również wśród zawodowych historyków, do których na ogół silniej przemawiają "szkiełko i oko" mędrca niż "czucie i wiara"? Dlaczego Jeremi wciąż ma tak wielu wielbicieli dla których jest wzorem wszelkich cnót rycerskich i równie wielu, a kto wie nawet czy nie więcej, zadeklarowanych wrogów, którzy uważają go za zwykłego watażkę i warchoła? Czy o popularności księcia zdecydowały głównie walory pióra Henryka Sienkiewicza, autora "Ogniem i mieczem"? A może odwrotnie, o karierze literackiego bohatera powieści zadecydowało wciąż żywe zainteresowanie tą postacią wśród ludzi interesujących się naszą historią (a nie zapominajmy, że w XIX w. i w początkach XX w. było ono znacznie wyższe i bardziej powszechne niż jest dzisiaj)? Z życiem i śmiercią Jeremiego wiążą się pytania, tajemnice i zagadki, a jak wiadomo, zagadki kuszą, a pytania zmuszają do szukania odpowiedzi i temu też zadaniu poświęcona jest ta książka.
W dniu 19 października 1813 r. kończyła się wielka bitwa pod Lipskiem nazwana później "bitwą narodów". U boku Napoleona pozostał już tylko jeden wierny i nieugięty sojusznik - Polacy. Ich wódz, książę Józef Poniatowski, chwilę przed śmiercią miał wypowiedzieć słowa: "Bóg mi powierzył honor Polaków, Bogu tylko go oddam". Jeśli tak rzeczywiście było, to padły one z ust człowieka, który jeszcze kilkanaście lat wcześniej w powszechnej opinii uchodził za bezideowego bawidamka, utracjusza, gorszyciela młodzieży i dandysa goniącego za przyjemnościami, za nic mającego los ginącej ojczyzny. Niezwykła przemiana postawiła go w jednym szeregu z największymi bohaterami w dziejach Polski. Ale heroicznego nimbu dodała mu dopiero śmierć w nurtach Elstery.
